tekst_1-40930003

Początki ulicy Gwarnej to wiek XIX. Pierwotnie, ulica była częścią ul. Młyńskiej. W roku 1885 przemianowano ją na Górną Młyńską. Następnie ulica zmieniła nazwę na ul. Wiktorii.

W roku 1921 Rada Miejska podzieliła Młyńską vel Wiktorii na ulicę Gwarną oraz Seweryna Mielżyńskiego.



tekst_2-40930007

W 1934 roku patronem ulicy stał się Bronisław Pieracki. W okresie okupacji niemieckiej ulica otrzymała nazwę Leo Schlageterstrasse. Od roku 1951 do schyłku PRL patronem ulicy był Alfred Lampe. Po 1989 nastąpiła dekomunizacja nazwy i stała się na dobre ulicą Gwarną.

Eh, dużo tych zmian! Podobno to właśnie ul.Gwarna jest ulicą która najczęściej w Poznaniu zmieniała nazwę!


Ale to już koniec zmian – przynajmniej jeśli chodzi o nazwę… Przez lata ulica niszczała i traciła swój wielkomiejski charakter. Dziś, na ukończeniu są prace rewitalizacyjne ulicy Gwarnej i jej sąsiadek – Fredry, Mielżyńskiego, 28 Grudnia i Św. Marcin. Całe centrum wygląda pięknie. Uspokojono ruch samochodowy na rzecz komunikacji miejskiej i ruchu pieszego. Jest jasno, czysto i zielono.

Kamienica kiedyś


Ciąg kamienic na wschodniej pierzei ul. Gwarnej, zaprojektował niemiecki architekt Gustav Schultz. Wzniesiono je w II połowie XIX wieku. Bogato zdobione elewacje nawiązują do form renesansu włoskiego i manieryzmu. Jako dekorację zastosowano m.in. liście akantu, głowę Meduzy, uskrzydlone lwy i łabędzie.